Decidimos, inconscientes, facéndonos os maduros.
Arriscamos, convencidos de que sempre se gaña.
Soprendímonos ó comprobar que o tempo logo pasa.
Desgastámonos e optamos pola falta de respeto.
Sobrepasamos impasibles, sólidas barreiras.
Burlámonos das decisións alleas.
Antepuxemos o material ante todo,
xa non hai fondos para un prezo tan alto.
Tocamos con rencor onde máis doía.
Escarbamos furiosos na ferida,
comprobamos ledos que sangraba.
Infectamos a un fogar, a tres vidas.
Traficamos coa máis férrea ilusión.
Intercambiamos laudos sen xuíz.
Condenámonos voluntariamente.
Fixemos do masoquismo unha relixión
Remeximos na bosta acumulada,
impregnamos a pel de fortes cheiros.
Enredámonos unha e outra vez na madeixa,
paramos, e volvemos a enredala
Convertimos o soberbio nun presente
Afundímonos paseniño no preseiro
Mentimos, fuximos, gritamos
choramos, sufrimos pero seguimos.
No hay comentarios:
Publicar un comentario