Comezaría a escuras,
en silencio, no baleiro, sen nada
e tararearía The way we were de Barbra Streisand.
Iluminaríaselle a cara e levaría unha perruca negra, coma
Thurman en Pulp Fiction.
Toda de negro,
raso negro.
E diría: vou de negro, vou de luto pola miña vida
Como Masha, na Gaivota de Chéjov.
De fondo, proxectaríase de súpeto a Costa da Morte.
E as ondas
E o mar
E a choiva E a choiva E a choiva
Temos unha gran costa en Galicia!
Que bonito vivir en Galicia!
Faría un solo de danza ao Pina Bausch
seguindo o camiño de baldosas amárelas
Todo moi triste
Piano Piano
Pianista en Directo,
tamén de negro.
Sen rostro,
só unha maza,
e na mazá un antifaz,
e no antifaz un pucho.
Deconstruindo a Magritte
Lume, lume, lume
Tamén habería lume
cunha voz en off anunciando a morte de Franco
e as Pussy Riot bailando a danza do ventre
ao son da canción sen voz de Kurt Cobain
In crescendo In crescendo
Tensión dramática
In crescendo
Continuaría ata o final
Só ata o final
Só no final
e que teño moitos referentes.....
